விளையாட்டில் சில ஸ்டைலான கொண்டாட்டங்கள் வெற்றி பெற்றால் அவை மிகவும் சுவாரஸ்யமான ஒன்றாக இருக்கும்.
சில கொண்டாட்டங்கள் சின்னமாக (Trade mark)மாறி மற்றவர்களுக்கு தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகின்றன.
உசைன் போல்ட்டின் “டு டி வேர்ல்ட்” “To Di World” கொண்டாட்டம் அந்த சின்னமான கொண்டாட்டங்களில் ஒன்றாகும். இரண்டு கைகளாலும் அவரது சைகை, உசைன் போல்ட் எந்த நிகழ்விலும் வெற்றி பெற்றாலும் ரசிகர்கள் அதை பார்க்க பார்வையாளர்கள் ஏங்குகிறார்கள்.
ஆனால் அது எங்கிருந்து வந்தது? போல்ட் ஏன் இந்த கொண்டாட்டத்தை செய்கிறார், அது அவருக்கு ஒத்ததாக இருக்கலாம், ஆனால் அதை உருவாக்கியவர் போல்ட் அல்ல என்பதும் உண்மைதான்.
சரி, ஒரே ஒரு பதில் மட்டுமே உள்ளது, ஆனால் இந்திய கிரிக்கெட் வீரர் ஸ்ரீ ஸ்ரீசாந்த் இந்த கொண்டாட்டத்திற்கான காப்புரிமையை கோருவது போல் தெரிகிறது. ஸ்ரீசாந்த் தனது சமூக ஊடகத்தில் இதேபோன்ற போஸில் காணக்கூடிய ஒரு செய்தித்தாளில் இருந்து ஒரு கட் ஒன்றைப் பகிர்ந்து கொண்டார்,
“உசைன் போல்ட் எப்படி இந்த யோசனையைப் பெற்றார் மற்றும் அதைப் பின்பற்றினார் என்பது இப்போது தெளிவாகத் தெரிகிறது. நான் அதை 2007 இல் செய்தேன் எனவும் பதிவிட்டுள்ளார்.
ஸ்ரீசாந்தின் இன்ஸ்டாகிராம் கதையை இங்கே பாருங்கள்:
ஸ்ரீசாந்த் பகிர்ந்துள்ள படத்தின் விவரங்களுக்குச் செல்லும்போது, இது 2007 டி20 உலகக் கோப்பையின் இறுதிப் போட்டியிலிருந்து. அப்போதுதான் ஸ்ரீசாந்த் மிஸ்பா உல் ஹக்கின் கேட்ச்சை எடுத்து மகிழ்ச்சியில் பந்தை மீண்டும் காற்றில் வீசினார். ஸ்ரீசாந்த் பந்தை காற்றில் வீசுவதற்கு முந்தைய தருணத்திலிருந்து புகைப்படம் தெரிகிறது.
உசைன் போல்ட்டின் கொண்டாட்டம் உண்மையில் எங்கிருந்து வந்தது?
2008 ஒலிம்பிக்கில் போல்ட் அதை செய்தபோது எல்லோரும் முதன்முதலில் கொண்டாட்டத்தைப் பார்த்தார்கள், அது முன்பும் இருந்தது.
“டு டி வேர்ல்ட்” கொண்டாட்டம், ஜமைக்காவில் மிகவும் பிரபலமான ரெக்கேயில் இருந்து பெறப்பட்ட ஒரு அப்-டெம்போ மியூசிக்கல் ஸ்டைலான டான்ஸ்ஹாலின் நடன அசைவால் ஈர்க்கப்பட்டது.
“இது ‘டு டி வேர்ல்ட்’ என்று அழைக்கப்படுகிறது, நான் அதைச் செய்யும்போது உலக மக்களுடன் இணைந்திருப்பதை உணர்கிறேன். நான் அதை வேடிக்கையாக செய்யத் தொடங்கினேன், ஆனால் மக்கள் அதை மிகவும் விரும்பினார்கள், நான் நிறுத்தினால் அவர்கள் கோபப்படுவார்கள், ”என்கிறார் போல்ட்.
ஆகமொத்தத்தில் இந்திய வீரர் ஸ்ரீ சாந்த் தேவையில்லாமல் இதனை இப்போது பேசுபொருளாக்கியுள்ளார்.
